New journey, New Zealand!
8 maart 2018 - Taupo, Nieuw-Zeeland
Hi all!
Groene bergen, kristalhelder zeewater en uitgestrekte weilanden: ik ben in Nieuw-Zeeland! Het land dat ook echt vernoemd is naar het Nederlandse Zeeland. Mijn reis naar de andere kant van de wereld begon twee weken geleden in Auckland, waar ik om 5 uur 's morgens aankwam. De hele dag heb ik zowat in bed gelegen. 'S avonds kwam Marieke. Man wat was ik moe, ik vind het nog steeds bizar dat er twaalf uur verschil tussen zit. Na een soepje zijn we vroeg het bed ingedoken.
Birthday!
De dag erna gingen we de stad in. Wat rondgekeken in deze gezellige stad, koffie gedronken en mezelf voor mijn verjaardag getrakteerd op een superlekkere lunch van 5 euro. Daarna een free walking tour gedaan, bij de Burger King culinair gedineerd (€2,70 :o) en de dag afgesloten met een avondje bios en Fifty Shades 3. Eerste indruk: wat een leuke stad, aardige mensen en prima prijzen. Ik dacht dat het duurder zou zijn!
De dag erna besloten we rustig aan te doen en met een picknick en biertje op de Mount Eden van het uitzicht over Auckland te genieten. 'S avonds weer megavroeg het bed in om 's morgens op ons gemak de ferry te nemen naar Waiheke Island. Wow! Zo'n mooie stranden, zo'n helder water. Ik moest gewoon even een duik nemen, heerlijk! Je had er ook wijnvelden en mooie natuur. Ideaal voor een relax- en rustig dagje buiten de stad.
Relaxen en rotte eieren
De dag erna was het tijd voor een bustrip naar het noorden, naar Paihia in de Bay of Islands. Hier hadden we gekanood en gewandeld. En in de hangmat gelegen. We hadden een tweepersoonskamer incl. ontbijt, lekker goedkoop. Wie had dat ooit gedacht, in Nieuw-Zeeland. Drie nachtjes later hadden we een reisdag naar het geiserdorpje Rotorua. Toen we daar de bus uitstapten, kwam ons meteen een rotte eierenlucht tegemoet die ons bleef achtervolgen. We boekten een tour naar de geisers en modderpoelen (ohja, en een skydive!!) en doken daarna de hottub in ons hostel in.
De dag erna bekeken we de geothermische activiteit in de buurt van Rotorua. Bizar natuurverschijnsel! 'S middags wilden we weer naar de hottub maar die was 52 graden, dus het was niet echt een optie daar in te gaan. In plaats daarvan relaxten we en gingen we voor een wandeling om de zonsondergang op Lake Rotorua te zien.
Ongelukje ik de hottub
De tweede dag in Rotorua wandelden we naar Redwoods, waarvoor de navigatieapp Maps.me ons een halfuur voor niks liet omlopen. Mooie wandeling in een tropisch bos met palmbomen en varens. Lekker weertje erbij. Na een wandeling van zo'n 4 uur relaxten we wat bij het hostel en dronken we een cappuccino bij een koffiebarretje aan de overkant. Vervolgens dook ik de hottub weer in, waar al een Duitse jongen inzat. Na 5 minuten kletsen werd hij ineens niet goed, stond even op en viel zo het water in, flauwvallend. Ik had even niet direct door wat er gebeurde en probeerde hem daarna het water uit te slepen, wat nogal een opgave was in mijn eentje. Achteraf verbaast het me hoe rustig ik was gebleven, want wat als ik er niet bij was geweest?
De dag erna namen we de bus naar Taupo, een schattig plaatsje met veel winkeltjes. En een Mc Donalds met een heus vliegtuig als herkenningspunt! Vanuit de bus moesten we een halfuurtje lopen naar het hostel. Kwamen we daar, was die eigenaar helemaal verbaasd dat we niet van de gratis shuttleservice gebruik hadden gemaakt. Wisten wij veel. Daarna dus even een welverdiende duik in het ijskoude zwembad genomen.
Uit een vliegtuig springen
De dag erna was het zover: ik ging uit een vliegtuig springen! Om 10 uur zou ik worden opgehaald, maar het weer werd slecht. Uiteindelijk liepen we naar het centrum, dronken we ergens koffie en werd ik eindelijk om 14.00 uur opgehaald met een roze limousine. Na een uitleg en wat leek heel lang wachten, was ik eindelijk aan de beurt. Met mijn instructeur Dan moest ik als tweede springen. Met 15 man dat kleine vliegtuigje in, omgekeerd, nergens aan vast zitten en een luik dat halfopen staat. Elke beweging van het vliegtuig voel je. Elke honderd meter die je hoger gaat op de hoogtemeter zie je voorbij komen. De bomen buiten worden kleiner en kleiner. Je komt boven de wolken uit. En dan gaat het luik open. Je hoort de wind, de motoren van het vliegtuigje. Het meisje voor me is binnen 10 sec weg. Dan ben ik, mijn benen moet ik naar de onderkant van het vliegtuig buigen, hoofd tegen Dans schouder aanleggen. En dan spring je. De aarde beneden komt op je af, een enorme wind komt je tegemoet. Ik kan niet stoppen met schreeuwen. Voordat je beseft waar je mee bezig bent, is de 40 seconden vrije val alweer teneinde, gaat de parachute open en kom je op een oncomfortabele manier in het paragliden terecht. Dat is genieten! Eindelijk kun je zien waar je eigenlijk bent, en van het uitzicht genieten. Je hebt het gevoel alsof je niet beweegt, maar de aarde onder je toch dichterbij komt. Genieten, totdat Dan speelt met de besturing van de parachute en je het gevoel geeft in een achtbaan te zitten en kriebels in je buik veroorzaakt. Maar zelf mag je ook nog even sturen. Alsof je vliegt. Wat een vrijheid! Nog een rondje. Onder je komt het grasveld steeds dichterbij. Ik zie Mariekes roze trui al. 'Benen omhoog!' roept Dan. Ik doe mijn benen omhoog en voordat ik het weet komen we in het gras tot stilstand. Ik kan alleen maar lachen. Hij filmt mijn reactie nog even met zijn GoPro maar ik sta alleen maar als een idioot te lachen. Wat was dat vet! Ik wil nog een keer!
Na afloop gaan we in de cinemaruimte mijn filmpje kijken, anderen moeten lachen om mijn reacties en interviews. Daarna worden we met de limousine weer naar huis gebracht. Na een late lunch wilden we een wandeling maken naar een waterval in de buurt, maar we stuiten op een natuurlijke hotspring in de rivier. Overal mensen, warm water en een zonnetje. Een perfect uitje om deze dag mee af te sluiten! We raakten aan de praat met twee kiwi's die bij een zuivelbedrijf werkten en na een hele dag koeien melken hier op dit mooie plekje komen chillen. Elke dag. Wat een leven! 'S avonds kijk ik het filmpje van de skydive nog eens. Dat ik dat gewoon écht gedaan heb!
De dag erna, gisteren, was iets minder spannend. We wilden de Tangariro Crossing gaan doen, een van Nieuw-Zeelans mooiste dayhikes. Maar het weer was te slecht, er zouden tot en met zaterdag geen shuttles gaan helaas! De dag begon met een wandeling nar het centrum voor een coffee. Maar daarna begon het te regenen en besloten we een pie (typisch Nieuw-Zeelands eten met bladerdeeg en een soort van ragout in het midden) met kaas te eten. Yummi! 'Smiddags door de regen naar huis lopen en films kijken.
Vanmorgen besloten we alsnog naar de watervallen te gaan. Twee uur gewandeld in totaal. Mooi helderblauwgroen water, vanaf de zijkant kon je zo de bodem van het meer zien, zo helder was het water. Net toen we weer thuis waren, begon het keihard te regenen. Hadden wij geluk! Nu zitten we de bus naar Wellington, de hoofdstad. Daar verblijven we één dag en dan nemen we de ferry naar het Zuidereiland. Alweer 2 weken weg en het voelt zoveel langer. Ik kan niet wachten op de rest dat dit land te bieden heeft.
Groetjes!
Groene bergen, kristalhelder zeewater en uitgestrekte weilanden: ik ben in Nieuw-Zeeland! Het land dat ook echt vernoemd is naar het Nederlandse Zeeland. Mijn reis naar de andere kant van de wereld begon twee weken geleden in Auckland, waar ik om 5 uur 's morgens aankwam. De hele dag heb ik zowat in bed gelegen. 'S avonds kwam Marieke. Man wat was ik moe, ik vind het nog steeds bizar dat er twaalf uur verschil tussen zit. Na een soepje zijn we vroeg het bed ingedoken.
Birthday!
De dag erna gingen we de stad in. Wat rondgekeken in deze gezellige stad, koffie gedronken en mezelf voor mijn verjaardag getrakteerd op een superlekkere lunch van 5 euro. Daarna een free walking tour gedaan, bij de Burger King culinair gedineerd (€2,70 :o) en de dag afgesloten met een avondje bios en Fifty Shades 3. Eerste indruk: wat een leuke stad, aardige mensen en prima prijzen. Ik dacht dat het duurder zou zijn!
De dag erna besloten we rustig aan te doen en met een picknick en biertje op de Mount Eden van het uitzicht over Auckland te genieten. 'S avonds weer megavroeg het bed in om 's morgens op ons gemak de ferry te nemen naar Waiheke Island. Wow! Zo'n mooie stranden, zo'n helder water. Ik moest gewoon even een duik nemen, heerlijk! Je had er ook wijnvelden en mooie natuur. Ideaal voor een relax- en rustig dagje buiten de stad.
Relaxen en rotte eieren
De dag erna was het tijd voor een bustrip naar het noorden, naar Paihia in de Bay of Islands. Hier hadden we gekanood en gewandeld. En in de hangmat gelegen. We hadden een tweepersoonskamer incl. ontbijt, lekker goedkoop. Wie had dat ooit gedacht, in Nieuw-Zeeland. Drie nachtjes later hadden we een reisdag naar het geiserdorpje Rotorua. Toen we daar de bus uitstapten, kwam ons meteen een rotte eierenlucht tegemoet die ons bleef achtervolgen. We boekten een tour naar de geisers en modderpoelen (ohja, en een skydive!!) en doken daarna de hottub in ons hostel in.
De dag erna bekeken we de geothermische activiteit in de buurt van Rotorua. Bizar natuurverschijnsel! 'S middags wilden we weer naar de hottub maar die was 52 graden, dus het was niet echt een optie daar in te gaan. In plaats daarvan relaxten we en gingen we voor een wandeling om de zonsondergang op Lake Rotorua te zien.
Ongelukje ik de hottub
De tweede dag in Rotorua wandelden we naar Redwoods, waarvoor de navigatieapp Maps.me ons een halfuur voor niks liet omlopen. Mooie wandeling in een tropisch bos met palmbomen en varens. Lekker weertje erbij. Na een wandeling van zo'n 4 uur relaxten we wat bij het hostel en dronken we een cappuccino bij een koffiebarretje aan de overkant. Vervolgens dook ik de hottub weer in, waar al een Duitse jongen inzat. Na 5 minuten kletsen werd hij ineens niet goed, stond even op en viel zo het water in, flauwvallend. Ik had even niet direct door wat er gebeurde en probeerde hem daarna het water uit te slepen, wat nogal een opgave was in mijn eentje. Achteraf verbaast het me hoe rustig ik was gebleven, want wat als ik er niet bij was geweest?
De dag erna namen we de bus naar Taupo, een schattig plaatsje met veel winkeltjes. En een Mc Donalds met een heus vliegtuig als herkenningspunt! Vanuit de bus moesten we een halfuurtje lopen naar het hostel. Kwamen we daar, was die eigenaar helemaal verbaasd dat we niet van de gratis shuttleservice gebruik hadden gemaakt. Wisten wij veel. Daarna dus even een welverdiende duik in het ijskoude zwembad genomen.
Uit een vliegtuig springen
De dag erna was het zover: ik ging uit een vliegtuig springen! Om 10 uur zou ik worden opgehaald, maar het weer werd slecht. Uiteindelijk liepen we naar het centrum, dronken we ergens koffie en werd ik eindelijk om 14.00 uur opgehaald met een roze limousine. Na een uitleg en wat leek heel lang wachten, was ik eindelijk aan de beurt. Met mijn instructeur Dan moest ik als tweede springen. Met 15 man dat kleine vliegtuigje in, omgekeerd, nergens aan vast zitten en een luik dat halfopen staat. Elke beweging van het vliegtuig voel je. Elke honderd meter die je hoger gaat op de hoogtemeter zie je voorbij komen. De bomen buiten worden kleiner en kleiner. Je komt boven de wolken uit. En dan gaat het luik open. Je hoort de wind, de motoren van het vliegtuigje. Het meisje voor me is binnen 10 sec weg. Dan ben ik, mijn benen moet ik naar de onderkant van het vliegtuig buigen, hoofd tegen Dans schouder aanleggen. En dan spring je. De aarde beneden komt op je af, een enorme wind komt je tegemoet. Ik kan niet stoppen met schreeuwen. Voordat je beseft waar je mee bezig bent, is de 40 seconden vrije val alweer teneinde, gaat de parachute open en kom je op een oncomfortabele manier in het paragliden terecht. Dat is genieten! Eindelijk kun je zien waar je eigenlijk bent, en van het uitzicht genieten. Je hebt het gevoel alsof je niet beweegt, maar de aarde onder je toch dichterbij komt. Genieten, totdat Dan speelt met de besturing van de parachute en je het gevoel geeft in een achtbaan te zitten en kriebels in je buik veroorzaakt. Maar zelf mag je ook nog even sturen. Alsof je vliegt. Wat een vrijheid! Nog een rondje. Onder je komt het grasveld steeds dichterbij. Ik zie Mariekes roze trui al. 'Benen omhoog!' roept Dan. Ik doe mijn benen omhoog en voordat ik het weet komen we in het gras tot stilstand. Ik kan alleen maar lachen. Hij filmt mijn reactie nog even met zijn GoPro maar ik sta alleen maar als een idioot te lachen. Wat was dat vet! Ik wil nog een keer!
Na afloop gaan we in de cinemaruimte mijn filmpje kijken, anderen moeten lachen om mijn reacties en interviews. Daarna worden we met de limousine weer naar huis gebracht. Na een late lunch wilden we een wandeling maken naar een waterval in de buurt, maar we stuiten op een natuurlijke hotspring in de rivier. Overal mensen, warm water en een zonnetje. Een perfect uitje om deze dag mee af te sluiten! We raakten aan de praat met twee kiwi's die bij een zuivelbedrijf werkten en na een hele dag koeien melken hier op dit mooie plekje komen chillen. Elke dag. Wat een leven! 'S avonds kijk ik het filmpje van de skydive nog eens. Dat ik dat gewoon écht gedaan heb!
De dag erna, gisteren, was iets minder spannend. We wilden de Tangariro Crossing gaan doen, een van Nieuw-Zeelans mooiste dayhikes. Maar het weer was te slecht, er zouden tot en met zaterdag geen shuttles gaan helaas! De dag begon met een wandeling nar het centrum voor een coffee. Maar daarna begon het te regenen en besloten we een pie (typisch Nieuw-Zeelands eten met bladerdeeg en een soort van ragout in het midden) met kaas te eten. Yummi! 'Smiddags door de regen naar huis lopen en films kijken.
Vanmorgen besloten we alsnog naar de watervallen te gaan. Twee uur gewandeld in totaal. Mooi helderblauwgroen water, vanaf de zijkant kon je zo de bodem van het meer zien, zo helder was het water. Net toen we weer thuis waren, begon het keihard te regenen. Hadden wij geluk! Nu zitten we de bus naar Wellington, de hoofdstad. Daar verblijven we één dag en dan nemen we de ferry naar het Zuidereiland. Alweer 2 weken weg en het voelt zoveel langer. Ik kan niet wachten op de rest dat dit land te bieden heeft.
Groetjes!
Heb ervan genoten....en wat een geweldige ervaringen in zo'n korte tijd zeg ...skydiven,...etc...mooi hoor 😀
Wat een lef heb je zeg,,....en een echte Hero,..je hebt iemand gered ook nog...dat doe je er "zomaar" tussendoor...!
Ben wel ,hoe noem je dat ook alweer .Flabbergasterd.,genoten van het heerlijke,kristalheldere water,en al de schitterende natuur dat weet ik zeker,...het eten en drinken gewoon goed betaalbaar is ook wel fantastisch toch ?
Trouwens jouw schrijfstijl is ook erg kleurrijk,en ' beeldend"Super Lian....!,Fijn dat de koffie ook heerlijk smaakt,en het eten ook heerlijk is! Best wel belangrijk ...
Nou Lian ,het gaat je goed en ook voor iedereen om je heen,en die je tegen gaat komen !
Dikke knuffel van Anja.....🌺🍀🌺